Skręcenie stawu skokowego

 

Skręcenie stawu skokowego

Staw skokowy jest to staw o skomplikowanej budowie, którego stabilność i prawidłowe funkcjonowanie zapewnia duża grupa więzadeł, mięśni a także sama budowa powierzchni stawowych i torebka stawowa. Skręcenie stawu skokowego jest najbardziej niedocenianym urazem, który źle leczony może powodować poważne konsekwencje w postaci niestabilności i nawracających skręceń, a po wielu latach także nieodwracalne zmiany zwyrodnieniowe stawu skokowego.

Do skręcenia stawu dochodzi w momencie przeciążenia w jego nieodpowiednim ułożeniu np. podczas biegu czy zeskoku. Od stopnia skręcenia zależy sposób leczenia oraz późniejsze konsekwencje takiego urazu. W zdecydowanej większości przypadków (ponad 90 proc.) do skręcenia kostki dochodzi, gdy stopa wywija się na zewnętrzną krawędź.

Wyróżnia się trzy stopnie skręcenia kostki:

stopień I – drobne naciągnięcie torebki stawowej i więzadeł. Ból jest mały, nieznacznie przeszkadza w chodzeniu. Pojawia się nieduży, szybko ustępujący obrzęk. Brak uczucia niestabilności stawu. Tkliwość w miejscu urazu.

stopień II – częściowe przerwanie więzadeł oraz torebki stawowej. Objawy są bardziej nasilone, ale podobne do skręcenia lekkiego. Średnie natężenie bólu. W pierwszym momencie ból często bywa duży i utrudnia, a nawet uniemożliwia chodzenie. Zaobserwujemy duży  i szybko narastający obrzęk oraz widoczny krwiak. Może wystąpić lekka niestabilność stawu.

stopień III – całkowite przerwanie więzadeł i torebki stawowej. Silny ból, który w momencie urazu może być paradoksalnie mniejszy niż w przypadku skręcenia o umiarkowanym stopniu, trwa on jednak długo, a podczas prób obciążenia kończyny czy chodzenia jest znacznie większy (najczęściej uniemożliwia jakiekolwiek przemieszczanie się). Obrzęk oraz krwiak są i bardzo długo się utrzymują. Praktycznie zawsze pacjent odczuwa mniejszą lub większą niestabilność stawu.

Skręcenie kostki objawy

Jak wyżej już wspomniano do objawów skręcenia stawu należy:

Ból

Obrzęk

Krwiak

Ocieplenie stawu

Ograniczenie ruchomości stawu

Brak stabilności

By jak najszybciej wrócić do pełnej sprawności należy się umówić na wizytę u ortopedy, który zaleci optymalne leczenie.

Przed wizytą u specjalisty, w warunkach domowych można wykonać kilka czynności, które powinny pomóc, jak na przykład:

szybkie schłodzenie stawu skokowego lodem, które zmniejszy obrzęk, uśmierzy ból i zapobiegnie powstaniu krwiaka. 

Trzeba pamiętać by lodu nie przykładać bezpośrednio na skórę ponieważ można doprowadzić do odmrożenia. Poza kompresami z lodu, można również zastosować bandaż elastyczny, który zapobiegnie pogłębieniu się urazu.

Zwichnięcie czy skręcenie?

Popularnych urazem stawu skokowego jest także zwichnięcie. Nie należy go jednak mylić ze skręceniem, ponieważ ma inny charakter. Zwichnięcie stawu skokowego jest poważniejszy i bardziej bolesny urazem. Skręcenie dotyczy tkanek miękkich. Zwichnięcie polega zaś na nieprawidłowym przesunięciu się względem siebie powierzchni stawowych (z reguły kości skokowej i kości piszczelowej), co często skutkuje rozerwaniem torebki stawowej oraz samych więzadeł.

Elementy, które uległy przesunięciu zazwyczaj nie wracają na swoje miejsce. Zniekształcony staw wymaga natychmiastowej interwencji lekarskiej i niezwłocznego nastawienia.

Jak przebiega rehabilitacja po skręceniu stawu skokowego?

 W większości przypadków skręcenia stawu skokowego należy przejść fizjoterapię. W przypadku, gdy dochodzi do urazu II lub III stopnia zalecane jest przejście rehabilitacji, która pozwoli na przywrócenie pełnej funkcji stopy.

Nieleczone bądź nieodpowiednio leczone skręcenie stawu skokowego może być przyczyną powstania niestabilności stawu oraz zmian następczych, takich jak zmiany zwyrodnieniowe stawu czy uszkodzenie chrząstki stawowej.

Rehabilitacja skręconego stawu jest zależna od wielu czynników, takich jak:

Wielkość obrażenia,

Wiek pacjenta,

Poziom aktywności fizycznej,

Powtarzalność skręcenia.

Ćwiczenia na staw skokowy (trudność ćwiczeń) są dobierane indywidualnie. Ćwiczenia usprawnią czucie głębokie i ogólną stabilizację.